Kościół w Pcimiu miał powstać już w 1338 r., a zatem przed przywilejem lokacyjnym dla wsi, wydanym dopiero w 1351 r. przez króla Kazimierza Wielkiego. Wówczas świątynia miała jedynie zyskać uposażenie odpowiednie dla kościoła parafialnego. Dawną świątynię rozebrano jednak i w latach 1810–29 zbudowano nową. Jest to jednonawowa, murowana budowla, rozbudowana w latach 80. ubiegłego wieku o transept i nowe prezbiterium. Wystrój wnętrza jest w tradycji barokowej. Główny ołtarz z MB z Dzieciątkiem oraz prawy boczny pochodzą z początku XVII w. i zostały przeniesione do Pcimia z likwidowanego kościoła pw. św. Agnieszki na krakowskim Stradomiu. Oryginalnym zabytkiem jest chrzcielnica z 1638 r., o tradycyjnych formach późnogotyckich.