Dwór w Czasławiu może poszczycić się malowniczym położeniem u stóp zalesionych zboczy przełomu Krzyworzeki. Obecny wygląd zawdzięcza rozbudowie starszego dworu w 1899 r. Okazała budowla ma dosyć oryginalną architekturę. Jest piętrowa, nakryta dachem naczółkowym. Starsza część wschodnia ma kamienny parter i drewniane piętro w konstrukcji zrębowej, natomiast część zachodnia jest ceglana, z potężną kamienną szkarpą w narożniku północno-zachodnim. Całość tworzy plan wydłużonego prostokąta. W fasadzie frontowej (od strony podjazdu) dobudowano na wysokości piętra drewnianą, mocno przeszkloną werandę, wspartą na sześciu kolumnach. W elewacji ogrodowej są aż dwa drewniane ganki nakryte dwuspadowymi daszkami naczółkowymi. Jeden z ganków wsparty jest na czterech drewnianych, ale otynkowanych kolumnach, ustawionych na kamiennym tarasie z drewnianą balustradą. Drugi ganek wspiera się na czterech skośnych wspornikach. Do zespołu dworskiego należy stojący w pobliżu kamienny spichlerz z 1. poł. XIX w. W pobliżu są dawne stajnie dworskie. Majątek w Czasławiu był własnością m.in. Artura Teodora Rayskiego, powstańca styczniowego i emigranta, który służył w armii tureckiej. W końcu z Turcji powrócił na ziemie polskie i w latach 90. XIX w. zamieszkał w Czasławiu, a potem w Krakowie. Kolejnym właścicielem był Odo Bujwid, sławny polski bakteriolog, profesor UJ. W majątku w Czasławiu hodował konie i cielęta, z których pozyskiwał krew niezbędną do produkcji surowic i szczepionek. Dwór z folwarkiem należał do rodziny Bujwidów do 1945 r., kiedy to został upaństwowiony. Obecnie znów jest własnością prywatną.