Skryta częściowo za szpalerem świerków rosnących wzdłuż granicy prywatnej posesji, przydrożna kapliczka ma postać wysokiego kamiennego postumentu, zwieńczonego krzyżem. Krzyż ustawiony jest na dwuspadowym daszku ponad wyższą kondygnacją postumentu. Widnieje w niej w płytkiej niszy mocno zatarte płaskorzeźbione przedstawienie sceny Ukoronowania NMP. Widać jeszcze wyraźnie Ducha Świętego, przedstawionego w górnej części kompozycji, na środku, pod postacią gołębicy. Poniżej widać Chrystusa z krzyżem wspartym na ramieniu, a z przeciwnej strony Boga Ojca – obaj trzymają koronę nad głową Maryi. Z postaci Boga Ojca i Maryi zachowały się właściwie tylko głowy. W dolnej części postumentu, poniżej profilowanego gzymsu, widnieje płaskorzeźbione przedstawienie – być może jest to św. Anna z małą Matką Boską. Na samym dole umieszczono wciąż czytelną tablicę fundacyjną z datą fundacji (1876 r.) oraz nazwiskami fundatorów, tj. Mikołaja i Agaty Oramusów.