Duży rezerwat leśny o powierzchni 282 ha został założony w 2001 r. To największy rezerwat w województwie małopolskim. Obejmuje północną część stoków Babicy z kilkoma bocznymi grzbietami, rozciętymi dolinami potoku Gościbia i jego mniejszych dopływów. Teren rezerwatu w całości porasta las. O walorach krajobrazowych rezerwatu decydują głęboko wcięte doliny potoków, które na krótkim odcinku ok. 2 km pokonują przeszło 300 m różnicy wzniesień, tworząc ciągi małych kaskad, bystrzyn i wodospadów. Teren rezerwatu porastają częściowo cenne przyrodniczo, zachowane w stanie zbliżonym do naturalnego, lasy buczyny karpackiej, która tu rośnie w wyjątkowo niskim położeniu – schodzi do wysokości 380 m n.p.m., choć średnia dolna granica lasów regla dolnego tego typu w Beskidzie Średnim (Makowskim) to ok. 550 m n.p.m. Są tu również interesujące zbiorowiska roślinne w źródliskach potoków, a także w niżej położonych częściach dolin, gdzie wzdłuż potoków rozciągają się płaty olsów. Duży udział w lasach rezerwatu mają ponadto sztucznie nasadzone drzewostany iglaste. Prócz walorów przyrodniczych, rezerwat ma spełniać funkcję ochrony źródeł wody pitnej dla Sułkowic. W czasie II wojny światowej, szczególnie w 1944 r., w lesie w dolinie Gościbi swoją bazę miały różne oddziały partyzanckie.