Sprzed schroniska na szczycie Lubonia Wielkiego (1022 m n.p.m.) rozciąga się panorama przede wszystkim ku północy oraz częściowo na zachód i na wschód. Widać stąd niedalekie szczyty Pasma Lubomira i Łysiny oraz izolowane masywy Beskidu Wyspowego: Lubogoszcz, Śnieżnicę i Ćwilin, a na pierwszym planie Szczebel. Schronisko PTTK na szczycie Lubonia Wielkiego to niewielki obiekt, otwarty w 1931 r. Oryginalną budowlę na wysokiej, kamiennej podmurówce z drewnianym piętrem nakrytym czterospadowym dachem, inspirowaną stylem zakopiańskim, zaprojektował J.T. Czoponowski. Z racji charakterystycznej sylwetki, schronisko zwane jest „Babą Jagą”. Pobliski przekaźnik telewizyjny, pozwalający z daleka rozpoznać szczyt Lubonia, ustawiono w 1961 r.